Akala ko hindi na talaga ako makakaabot sa last day ng job fair sa school today kasi nag overnight kami ng mga kasama ko kakagawa ng aming month-long project sa Python. Mga alas kwatro na ng madaling araw kami nakatulog kanina at ang sabi pa namin eh pagdating ng alas diyes, aalis na kami para maka avail ng mapagtatrabahuan. Ang nangyari, mag-aalas diyes na, hindi pa rin kami nakakabangon. Dumating pa yung ibang classmates ko. Mag sh-shoot daw sila sa bahay para sa isa pang project sa Multimedia class. Na shock ako. Hindi ko alam na may mag sh-shoot pala sa bahay ko today. Pero wa kebs lang. Sige. After lunch na lang ako pupunta sa school.
1:30 pm. Sakto lang ang pagdating ko sa school at kaka resume lang ng job fair from a lunch break. Madami-dami pa rin naman ang mga companies na andoon pero kung i co-compare kahapon, mas madami talaga kahapon. I was hesitant at first na pumunta sa mga representatives kasi nahihiya pa ako. Pero since naunang mag inquire yung kasama ko, eh nilakasan ko na rin ang loob kong pumunta sa table ng napupusuan kong companies para mag apply. Sa 90+ companies na sumali sa Job Fair na iyon eh 4 lang ang pinuntahan ko. Ang apa na iyon eh ang JG Summit Holdings, JP Morgans and Chace Co., Illumedia Outsourcing and ArtGrafix Co, yung huling dalawa ang talagang trip ko kasi in line siya sa aking graphic-ness. Charaught.
The first two companies were very much promising kasi they were big ass companies. When I say big, it's really really REALLY big. As in. Ang ganda ng training and benefits plus very nice representatives. The last two were of my type kasi they are in the multimedia side. Both asked me for a portfolio of my work, kaya lang wala akong dala that time so I redirected them to this blog kasi sabi ko I post SOME of my works here. Right then and there, I remembered - konti pa lang pala posts ko so I said konti lang ang mga works na na post ko dito. So the first company, Illumedia asked me to send them two of my best works through email. So I sent theme these:
The first one's the logo I created for my division last year. The second one's my logo I created out of fun just a month ago. These may not be the best that I had made pero I guess they count for something.
The second company, ArtGrafix, asked me to bring my portfolio when they call me for an interview. Aaah. Na t-tense ako. Hindi ko alam kung ano na mangyayari sunod pero I hope it's something better.
Pero I do hope that I get a good and descent paying job soon. Or kahit mga 3 months after graduation pa. Sabi pa naman ni Papa na mag rest muna ako after graduation and mag work na ako 1-2 months after graduating pa. Pero I still do hope for the best.
Aja! Go for the gold na ito! :)
Saturday, February 16, 2013
Thursday, February 14, 2013
Isang Nag-aalab at Mapusong Post Tungkol sa Valentines
Ang araw na ito ay puno ng kakornihan at mga langgam sapagkat ang araw na ito ang pinaka cheezy na araw sa buong taon - VALENTINES, o kung sa dayalekto pa ng iba, VALEMTAYMS. Kayo na. Kung sa school ko kayo nag-aaral eh umagang-umaga pa lang eh makakatikim ka na ng matatamis na mga aylabyu at hapi balentayms greetings. Pagpasok na pagpasok mo pa lang sa gate eh may makikita ka nang mga babaeng may dala-dalang bouquet ng mga bulaklak, mga paper bag na halatang stuffed toy ang laman o di naman kaya ay isang truck ng chocolates. Ang daming pasabog sa araw na ito sa school. The best yung narinig ko mula kay kuya operator ng elevator. Sabi niya, sa kasagsagan daw ng pagka busy namin sa aming pagkabalisa sa exam namin sa Economics eh may nag propose di umano na isang lalaki sa isang babae. Malamang. Ang sabi, paglabas daw ni babae sa elevator eh inabangan daw ni lalaki si girl sa floor kung saan siya bababa. Na surprise ang lahat dahil sa may dala-dalang flowers si lalaki. Na shock si babae siyempre. Nag propose naman daw si lalaki. Ang ending, hindi tinanggap ni babae ang flowers at ang proposal. Boom! Wasak ang mundo ni lalaki. Pahiya tuloy siya sa madlang people na naki usyoso that time. Hindi siya sinang-ayunan ng universe. Kinontrata ata ng babae. Yun ang tinatawag kong Valentines Fail. Masakit. Direct to the ngala-ngala. Forever a scar.
Pero siyempre, mas marami pa rin ang mga cheezy moments today. Lalung-lalo na mamayang gabi sapagkat mapupuno na naman ang mga hotel, motel, mga park, mga restaurant, lalung-lalo na ang the peak at magkakaubusan din ng condom. Natural lang. Panahon ng pag e-ekspres ng pagmamahal ang araw na ito eh. Sa katunayan nga, meron din akong sariling expression of nararamdaman moment. Kanina sa robotics habang pinupuga ko ang brain cells ko kakaisip ng paraan para umandar yung robot namin sa kung ano'ng gusto namin eh may biglang kumatok sa room at binigay sa akin ang isang mabilog na bagay na nakabalot sa aluminum foil at may kalakip pa na heart shaped churvaness. Burger. Isang burger galing sa Hollywood Burgers. Yung pictures sa taas. Burger yan. Ang sabi ng nagdala eh galing daw kay STAR. Sino si Star? Ewan. Basta kung sino man siya, salamat sa Balentayms geps mo sa akin. Nakakataba ng puso. In a good way. Ma-cholesterol na kasi puso ko eh.
In conclusion, ang araw na ito ay masaya, mapula, makeso, ma-langgam at higit sa lahat puno ng pagmamahalan. Kung single ka, huwag kang mag-alala. Andyan pa rin pamilya at mga kaibigan mo. Mamahalin ka nila. Tsaka swerte mo rin, wala kang aalahaning gastos para sa kain for two, pang hotel/motel at condom. Pasok na yan sa banga. At sa mga may kasama naman, praise the Lord! Magpakasaya kayo ngayong araw na ito sapagkat sa inyo ang araw na ito... kasama ang iba pang mga nagmamahalan diyan. Pero sa inyong lahat, mag-ingat sa araw na ito, at always remember, "KUNG WALANG CONDOM, IPUTOK SA LABAS"
Happy Valentines, guys! :)
Thursday, February 7, 2013
Puryagaba This Shirt
Nung sinabi kong susuportahan ko ang aking division, sinabi kong susuporta talaga ako. Hindi ko naman inexpect na mapupunta ang pera ng support ko sa shirt na ito. Okay, sa mga hindi alam, eto po ang college days shirt ng aming division. Sa mga hindi nakahalata, ang image po sa color violet na t-shirt na iyan ay isang chameleon. Oo, isang chameleon. Isang kaawa-awa, walang alam, walang kamuwang-muwang na chameleon. Sa siyam (9) na division kasi ng aming university (sa Ateneo de Davao po ako nag-aaral), may mga tig-iisang mascot ang bawat division na nagsisimbolo di umano ng kanilang specialty. Swerte nga nung iba eh kasi ang angas-angas nung mga animal mascot nila:
- Natural Science and Mathematics - FALCON
- School of Nursing - PANTHER
- School of Arts and Letters - PHOENIX
- Business and Management - VIPER
- Accountancy - GRIFFIN
- School of Education - SHARK
- Social Sciences - DRAGON
- School of Engineering and Architecture - TIGER
- Tapos kami, Computer Studies - CHAMELEON
So anyway, balik tayo sa t-shirt na ito. Sa lahat ng college days shirt na nabili ko na ang design eh pansuporta sa aking natatanging division, eh ito na ang pinaka-malamya, pinaka-nakakaasar, at pinaka-nakakadisgrasyang college days shirt na nabili ko sa halagang 180 pesos. No offense to the designer ha pero mas maganda pa talagang tignan yung shirt ng ibang division kaysa sa amin. Binalak ko pa ngang kumuha nung sa School of Education tsaka sa School of Nursing kasi ang astig-astig ng shirt nila. Yun yung matatawag mo'ng College Days shirt talaga. Ang makukuha mo lang sa shirt na to eh, ano... Ah... Pamabahay na shirt. Oo, yun. Pamabahay na shirt. Isang makulay, maaliwalas at bading na kulay na pambahay.
Pwera biro, hindi ko talaga ito susuotin sa Cheerdance competition kahit tutukan pa nila ako ng baril at sasabihan nila ako na hindi daw ako sumusuporta sa division ko, o kaya babantaan nila akong papatayin nila ang aso ko kung hindi ko susuotin yan sa cheerdance event this Saturday. Nek nek niyo! Mas gugustuhin ko pang suoting yung college days shirt ng division ko last year kaysa sa ito. Eto, pambahay lang talaga to eh. Pambahay! Tsk tsk tsk.
Pero anyway kokey, sabi pa nga ng teacher ko sa Economics, sunk cost na ito. Hindi ko na mababalik yung pera kahit ano'ng gawin ko. Accept-accept na lang tayo nito. Gusto ko lang naman talaga eh isang memorabilia ng huling college days ko. Huling taon ko na kaya ito sa college, dapat yung pinaka strong na memorabilia ang dapat kong makuha. Hindi gaya nito na pasadong-pasado sa pamabahay shirt stock. Pero sige na nga lang. The first step to peace is acceptance. Ata. Kaya sige, mamahalin ko na lang ang shirt na ito kahit hindi ko gusto. Pero para sa division ko, gagawin ko lahat para suportahan kayo.
Let's go CS!
*Cue in ma-dramang background music. Yung tipong makakapagpa-init ng damdamin, at makakapagpa-inspire ng todong-todo. Yung makakaluha ang tao sa sobrang burst of emotions. Go. *
Subscribe to:
Posts (Atom)