Medyo Umuulan Pero Keri Lang

Ansaya pa kamo ng laro ko sa World of Warcraft kanina eh. Kakagawa ko lang ng bagong character dun sa race na nagiging werewolf. Kakatapos ko lang din gawin yung mga common quests tapos di umano, sa walang pasabi-sabi, biglang bumagsak ang isang napaka lakas na ulan. Hindi naman first time yan dito sa Davao, naka ilang beses na nga yan dito eh. Ang kakaiba nga lang dito eh mas nakakatakot yung ulan kasi may kasama siyang OA na kulog at kidlat. Wagas kung maka kidlat ang Bathala ng ulan ngayon, ultimo yung aso naming si Colleen na atapang-a-hayop, napaluhod niya sa takot. Sa sobrang OA ng kulog at kidlat, nagka brown out tuloy sa amin. Bwiset. Napahinto tuloy ako sa paglalaro ko. Kainis. Kaya yun, walang choice, labas ng kwarto, kinuha ang isa ko pang asong takot na takot sa kulog at kidlat at kinandong ko sa aking mga kamay with a brotherly luuuuuurve.

So sa buong earth hour na yun, wala kaming magawa. Ako, yung aso ko, pinsan ko, tito ko at kasambahay namin. Patagalan na lang sa pag tutok sa kandila. Baka pa may maka discover sa amin na marunong pala kaming kumuntrol ng apoy. Malay natin. Panay din pala ang pag sound off ng alarm ng sasakyan tuwing magkakaroon ng malakas ng kidlat at kulog. Adik na sasakyan, napaka sensitive. Konting haplos lang mag-iingay na. Parang baby. tsk tsk.

Makalipas ang ilang minuto, bumalik na yung kuryente at balik uli kami sa normal na buhay. Umuulan pa rin ng malakas. Biglang tumawag si ate, magpapasundo daw sa may office nila kasi abot tuhod na ang baha. At bilang isang mapagmahal na kapatid, at sa tingin ko ay may ikakasuhol naman ata tong kapatid ko, eh pumayag naman akong sunduin siya. Siya at ang kanyang boyfriend actually.

Kukunin ko na sana ang sasakyan, kaya lang paglabas na paglabas ko sa pintuan, bumulaga sa akin ang isang bahang-bahang kalsada. Hala. Ang laki ng baha. First time ko makakita ng ganito sa labas ng bahay. Ay meron pa pala dati. Highschool ako. Pero iba yun kasi morning. At since na amaze ako, pati na din ang tito ko at pinsan ko, siyempre anung ginawa edi nagpapicture sa baha. Paano ba naman? Anlaki kaya? Bihira  lang din bumaha sa subdivision namin no. Kaya ayun, avail ang mga loka.

As expected, walang matinong daanan ngayong gabi. Puro baha na lang nakikita ko. Abot tuhod, abot bewang, lampas ulo ni Mahal. Andami kong niliku-likong mga daan, mas malaki kasi yung baha kaysa sa subdivision. Umuulan pa talaga ng malakas. Walang choice. Pero na realize ko bigla, diesel nga pala tong sasakyan, tapos ang taas2x pa ng orientation nito. Pwede ko tong isulong sa dagat kung gugustuhin ko. Hala sige! Sulong sa baha!

Ilang likung-likong daan at malalalim na baha din ang sinuyod ko para lang masundo ko si ate ang kanyang boyfriend. Nung nasundo ko na sila, nalaman kong galing pala sila sa inuman. Nagpaka tipsy nanaman tong ate ko. Mantakin ba namang imbis na matakot sa laki ng baha at lakas ng ulan, nang encourage pa talagang suyurin ang mala dagat na baha?

Ate: Go Babs! Kaya mo yan! WHOOOOOOOOO!!!!
Boyfriend niya: WHOOOOOOOOOOO!!!!!
Ako: WHOOOOOOOOOOO!!!!

Mga adik. Oo. Alam ko. Ganyan na talaga kami eh.

Pero dahil isa akong malambing at maaalahaning kapatid, naalala ko din na pwede kong gawing pagkakitaan ito. Sabi ko, "Oy, may bayad kayo sa akin kasi sinundo ko kayo. Lakas pa naman ng ulan, baha pa talaga ng over over."

Ate: 50 pesos lang pera namin. Ay eto, 150 pala.
Ako: Bilhan niyo ako burger.
Ate: Anung burger?
Ako: Kahit ano. McDo. Yung regular lang.
Ate: Okay.

Kaya lang nung damaan kami sa McDo, may nakaharang sa drive-through kaya suggest ni boyfriend ni ate, "Backyard burgers na lang."

Hihindi pa ba ako sa offer? Go na oy! Kaya ayun, diretso sa Backyard burgers. Sale pa naman ngayon. Binilhan nila ako nung Garshroom Bacon Burger. Sarap. Laki nung burger. May kasama pang fries. Busog lusog nanaman ako nito sa kwarto. Mwaahahaaha.

Sarap pala maging driver minsan. Sarap ng libreng burger. Sarap ng buhay. Dapat maulit pa to. Ma stranded pa sana sila sometime para may Backyard Burger uli ako. Mwaaahahaha. Availer lang.