Okay, para sabihin ko sa inyo hindi ako yung tipong madaling manghusga sa mga tao in terms of love or relationships, kasi sino ba naman ako para manghusga eh ako nga mismo walang magandang lovelife. Except na lang kung itong isang 'friend' ko eh, hindi na 'friend' ang turing sa akin. Ewan ko lang kung the feeling is mutual. Pero sana... hmm... basta. Pang next time na yan.
Anyway, nung Saturday, tinawagan ako ng kabarkada ko nung hayskul (na kabarkada ko parin naman hanggang ngayon) na pumunta sa bahay niya para magpa consult sa kanilang internet connection. Hindi daw kasi maka connect yung laptop niya sa wifi nila. Huwaw. Akala ko ba web designer ako, bakit naging networks specialist na ako? Kaya ayun, diretso ako sa bahay niya para mag imbestiga. Hindi ko na ikukuwento lahat ng nangyari sa bahay na iyon kasi hindi naman tungkol dito ang kwento ko.
Ang kwento ko ngayon eh tungkol sa nangyari after sa bahay ng kabarkada ko. Since may sasakyan akong dala that time, naisip nitong mokong kong kaibigan na pumunta muna ng S&R para bumogchi ng pizza at para gatasan na rin kasi bagong sweldo lang (at nalaman ko ring ako lang pala ang earning sa aming magbabarkada kasi kung hindi pa sila natatapos sa 5-year course, eh nag r-review sila para sa licensure exam o kaya mag m-med. Shet. ). Tinawagan naman nito yung isa naming kabarkadang babae para pumunta rin sa S&R para makipag bonding, kasi matagal na kaming hindi nagkikita. Pumunta naman si girl dala ang kanyang Toyota Mirage na pula.
Ayun, before nila ako ginatasan, lakwatsa muna sa buong bodega (para kasing isang malaking sosyal na warehouse ang S&R eh). Pagkatapos nun eh bumili kami ng isang slice ng pizza (kasi malaki), tsaka isang french fries (kasi malaki din) tsaka isang baso ng softdrink (kasi unlimited siya at yakang-yaka para sa lahat). Hindi na sumalo sa amin yung kabarkada kong ulol na nagpatawag sa akin sa bahay niya kasi mag r-review pa daw siya. Pero ang totoo mag b-basketball lang yun kasama ng mga college friends niya. Pft.
Pero ito na yung exciting part. So diba kami na nga lang naiwan ni friend na girl? Eh ano pa nga ba ang pag-uusapan namin edi LOVELIFE. Alam na. Kinuwento ni girl yung relationship niya with her current, pati na rin yung mga nakasama niya dati since highschool. Ako, kahit aware sa mga past niya (though yung isa dun, hindi ko talaga kilala), nakinig na lang din ako at baka may mahugot pa akong mga kaalamang hindi ko pa pala alam.
Et Voila.
Tama nga ako! Matapos kong pakinggan ang kanyang talambuhay, eh nalaman ko ngang hindi ko pa talaga kilala lahat ng mga lalaking nakasama niya. Pero hindi naantig ang puso ko sa kanyang mga past relationships, naantig ako dun sa sinabi niya kung ANO ANG TUNAY NA PAG-IBIG.
Ang sabi kasi niya, akala niya noong una na ang love daw kasi ay yung todo sacrifice sa minamahal; todo bigay and all that shit, pero na realize niya from one of her ex's na hindi pala ganoon yun. Hindi pala sacrifice ang tunay na pag-ibig. Kung hindi sacrifice, eh ano? Mga friends, according to my dear beautiful friend, mature love is UNDERSTANDING each other - kung tama ang pagkakaalala at pagkakaintindi ko kasi minsan may tendancy na maglakwatsya ang mind ko sa... ano.... ahmm... yung sa ano... ay... ah...
huh.
So yun nga. True LOVE is not about todong buwis-buhay na sacrifice but UNDERSTANDING each other. Hindi mo kailangang isakripisyo ang sarili mo para lang mahalin ka ng isang tao kasi it's sort of stupid. Kung mahal niyo daw ang each other, you should understand and try to accept the flaws - flaws mo, flaws ng partner mo, flaws ng relationship niyo. Hindi naman talaga kasi perfect ang relationship eh. Kahit anung gawin mo, mag-aaway at mag-aaway din kayo - maybe not because of your doing, but maybe because of external factors. Pero that's the thing eh. Pag naiintindihan niyo ang disposition niyong dalawa, edi magagawan niyo rin ng paraan ang relationship niyo to work. You will help each other to be better people. You will help each other para umangat, para umunlad, para maging successful. Hindi lang yung isa lang ang gumagalaw. Hindi rin kasi dapat one-sided ang love. Hindi dapat na siya lang nag e-effort tapos ikaw, understand ka lang din ng understand. Dapat reciprocal yan, kumbaga. Walang building na isang tao lang ang nagtayo. It takes effort and cooperation from both parties. Chos.
Pero maybe then kasi, experience niya yun kaya ganun yung meaning ng love para sa kanya. Iba-iba din naman kasi tayo ng experience eh. Hindi naman tayo si friend. Baka iba din yung meaning ng love para sa akin, o para sa inyo. Pero one thing's for sure, ang love, LOVE. Hindi na magbabago yan. Kung mahal mo ang tao, edi mahal mo. Sabi pa nga ni Fatima sa 'The Alchemist' ni Paolo Coelho, 'You love because you love. There is no reason for loving.' Kunwari nagbabasa ako ng libro.
Pero seryoso. Love is love. Huwag nang umangal. Huwag lang din magpakatanga. Kaya kayo, magmahal kayo responsively. Weigh in the consequences. Pag kayong dalawa eh hindi nag improve, mag-isip-isip na kayo kung ano ba talaga ang relationship niyo. It's not about who gives more. It's more about reciprocity and improvement. Chos.
-----------------------------------------------
Guys, penge ng tatlo at kalahating kilo ng ACHECHE para sa post na ito!